Θέλει ο Λάκης και η χαρά δεν τον αφήνει

Στην πολιτική σάτιρα στηρίζει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του ο Λάκης Λαζόπουλος.
Αποφεύγει έτσι, σε συνδυασμό με τις κοινωνικές αναφορές και προτροπές, τον εγκλωβισμό του σε σαχλαμάρες και κοινοτυπίες.
Μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα.
Όταν όμως θέλεις να κάνεις πολιτική σάτιρα και ταυτόχρονα να διατηρείς το προφίλ του ανεξάρτητου και κυρίως αδέσμευτου…σχολιαστή θα πρέπει να τηρείς κάποιους κανόνες.
Κάποιους τουλάχιστον.
Δεν μπορεί γιατί έτσι θέλεις να κατακρεουργείς το Γιώργο Παπανδρέου, και να αγνοείς όλα τα άλλα πολιτικά πρόσωπα.
Αυτή την περίοδο δεν βγάζει γέλιο μόνο το ΠΑΣΟΚ.
Στο τελευταίο «Τσαντίρι» μέτρησα περισσότερα από 32 λεπτά «αφιερωμένα» στον Παπανδρέου.
Ελάχιστες, έστω επιδερμικές αναφορές στον Πρωθυπουργό, ελάχιστες στην Αλέκα Παπαρήγα, καμία αρνητική σε Τσίπρα, Αλαβάνο και Καρατζαφέρη.
Αυτό όμως δεν είναι σάτιρα, όσο και εάν αναγνωρίζω το δικαίωμα οποιουδήποτε να ασχολείται στο σχολιασμό του με ότι και όποιον θέλει.
Δεν θα σκεπτόμουν ποτέ να ζητήσω οποιαδήποτε απαγόρευση για την έκφραση, το ύφος και το περιεχόμενο κανενός.
Επιδιώκω όμως να αρχίσουν όλο και περισσότεροι να αντιλαμβάνονται το παιγνίδι, που παίζεται με στόχο όχι το ΠΑΣΟΚ, αλλά την ίδια τη χώρα. Το «προπληρωμένο συμβόλαιο θανάτου», θα συνεχίσει να εκτελείται, αλλά να ξέρουμε τι επιχειρείται, από ποιους, ποια «εργαλεία» χρησιμοποιούν, έτσι ώστε να αντιληφθούμε ποια είναι η τελική επιδίωξη. Τι μεθοδεύουν και τι θα κοστίσει αυτό στον καθένα μας.