Μαύρη νύχτα στα ελβετικά βουνά για τους azzuri

Καλύτερα να μην ερχότανε η χθεσινή νύχτα.
Όπως και να το κάνουμε δεν είναι εύκολο.
Δεν είναι εύκολο να βλέπεις την εθνική Ιταλίας να τρώει τριάρα. Και από ποιους από τους Ολλανδούς, είχαν να την κερδίσουν 30…χρόνια.
Συνωμότησε όμως το σύμπαν.
Ο διαιτητής ότι ήθελε σφύριζε. Ούτε έβλεπε, ούτε άκουγε, μόνο τσουρούφλιζε. Βροχή οι κίτρινες κάρτες, οφσάιντ το πρώτο γκολ, πέναλτι στον Τόνι δεν είδε, φάουλ μπροστά του δεν έβλεπε, ευτυχώς που δεν μας τρέλανε να δώσει πέναλτι στον Φανιστερόι.
Ο προπονητής κατάφερε να εμφανίσει εθνική Ιταλίας, χωρίς…άμυνα.
Το ακατόρθωτο δηλαδή.
Η μάνα που γέννησε το αμυντικό ποδόσφαιρο-προσωπικά το λατρεύω-έκανε τα τραγικότερα λάθη που μπορεί να κάνει ομάδα. Τη τρικυμία που παρακολουθήσαμε θα τη θυμούνται όλοι για καιρό.
Και δεν έφθαναν όλα αυτά, είχαμε και αυτό το Θεοφιλόπουλο, που δε λέει να μας ξεφορτωθεί να λέει ότι βλακεία του ερχόταν στο κεφάλι.
Τι την ήθελε την ανάλυση, αφού δεν του κόβει δύο γαϊδουριών άχυρα να μοιράσει. Δημοσιογραφικοί εξυπνακισμοί της δεκαετίας του 80.
Ο Θεός να μας φυλάει από το…ληγμένο, που δεν τον έχει πετύχει ακόμη ο Μίχας, να τον μαζέψει μαζί με τις ληγμένες μαγιονέζες.
Τέλος πάντων.
Μόνο να μην ξαναδούμε το θρίλερ σήμερα το βράδυ με την «μεγάλη αγαπημένη των Ελλήνων».